کد مطلب:315208 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:204
اسمش را تغییر بده از سید ابراهیم به سید صادق
مؤلف كتاب «أعجب القصص فی كرامات العباس علیه السلام» - كه پدرش سید صادق آل طعمه جدش سید محمدرضا می باشد و صدام او را اعدام نمود - می نویسد:
مادربزرگم، كرامتی را چنین نقل كرد: پدرم در سن 6 سالگی چشمش را از دست داده بود. دكترها از معالجه اش عاجز مانده بودند، چاره را جز توسل به حضرت ابوالفضل علیه السلام ندیدم، برای به دست آوردن بینایی فرزندم متوجه حرم مطهر حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام شدم و با ایمان و یقین استوار و همتی بالا وارد حرم مطهر شدم و دو ركعت نماز به جا آوردم و با دلی شكسته طرف بالای سر ایستادم و پس از گفت وگوی زیادی و سخن از شجاعت و وفاداری و دفاع كردن آن حضرت از مقام امامت و دادن دست های خود، به حضرتش عرض كردم: من شما را قسم می دهم به چشمانی كه در راه خدا دادی؛ چشمان فرزندم را بازگردان.
مادربزرگم می گوید: از حرم به منزل برگشتم، پیوسته در غم و غصه به سر می بردم، چیزی نگذشت كه غم ها برطرف شد، زیرا شب در عالم رؤیا حضرت اباالفضل علیه السلام را با چهره نورانی و زیبا دیدم. فرمود: ای علویه! بله هم چنان كه دست هایم را فدای عقیده ی شما نمودم؛ چشم فرزند شما را بازمی گردانم، اما به یك شرط كه اسمش را از سید ابراهیم به سید صادق تغییر بده.
البته اسم او را تا شش سالگی ابراهیم صدا می كردند، بعد از شش سالگی اسمش را سید صادق گذاشتند.
آن زمان مادربزرگم از خواب بیدار شد و پدربزرگم را از خواب بیدار كرد و
[ صفحه 437]
جریان خواب خود را و آنچه حضرت عباس علیه السلام به او گفته بود، برایش نقل كرد. پدربزرگم - یعنی سید محمدرضا آل طعمه - از خواب برخاست و قرآن به دست گرفت و اسم پدرم را از سید ابراهیم به سید صادق تغییر داد و او را به خیر و خوبی بشارت داد و باز خوابیدند.
صبح برخاستند برای ناشتا یك مرتبه مشاهده كردند كه فرزندشان از خواب برخاسته و در میان خانه می دوید و می گفت: حضرت عباس علیه السلام پرچمی به دستم داد.
و بدین وسیله چشمانش هم شفا یافته بود. این است قدرت لایزال خداوند عالم و مستجاب شدن دعا به بركت حضرت ابوالفضل العباس قمر بنی هاشم علیه السلام.
مادربزرگم، كرامتی را چنین نقل كرد: پدرم در سن 6 سالگی چشمش را از دست داده بود. دكترها از معالجه اش عاجز مانده بودند، چاره را جز توسل به حضرت ابوالفضل علیه السلام ندیدم، برای به دست آوردن بینایی فرزندم متوجه حرم مطهر حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام شدم و با ایمان و یقین استوار و همتی بالا وارد حرم مطهر شدم و دو ركعت نماز به جا آوردم و با دلی شكسته طرف بالای سر ایستادم و پس از گفت وگوی زیادی و سخن از شجاعت و وفاداری و دفاع كردن آن حضرت از مقام امامت و دادن دست های خود، به حضرتش عرض كردم: من شما را قسم می دهم به چشمانی كه در راه خدا دادی؛ چشمان فرزندم را بازگردان.
مادربزرگم می گوید: از حرم به منزل برگشتم، پیوسته در غم و غصه به سر می بردم، چیزی نگذشت كه غم ها برطرف شد، زیرا شب در عالم رؤیا حضرت اباالفضل علیه السلام را با چهره نورانی و زیبا دیدم. فرمود: ای علویه! بله هم چنان كه دست هایم را فدای عقیده ی شما نمودم؛ چشم فرزند شما را بازمی گردانم، اما به یك شرط كه اسمش را از سید ابراهیم به سید صادق تغییر بده.
البته اسم او را تا شش سالگی ابراهیم صدا می كردند، بعد از شش سالگی اسمش را سید صادق گذاشتند.
آن زمان مادربزرگم از خواب بیدار شد و پدربزرگم را از خواب بیدار كرد و
[ صفحه 437]
جریان خواب خود را و آنچه حضرت عباس علیه السلام به او گفته بود، برایش نقل كرد. پدربزرگم - یعنی سید محمدرضا آل طعمه - از خواب برخاست و قرآن به دست گرفت و اسم پدرم را از سید ابراهیم به سید صادق تغییر داد و او را به خیر و خوبی بشارت داد و باز خوابیدند.
صبح برخاستند برای ناشتا یك مرتبه مشاهده كردند كه فرزندشان از خواب برخاسته و در میان خانه می دوید و می گفت: حضرت عباس علیه السلام پرچمی به دستم داد.
و بدین وسیله چشمانش هم شفا یافته بود. این است قدرت لایزال خداوند عالم و مستجاب شدن دعا به بركت حضرت ابوالفضل العباس قمر بنی هاشم علیه السلام.